Historia - Powstała w 1911 Spółka Akcyjna Budowlana „Westend" budująca najpierw w okolicach ulic Słowackiego i Wojska Polskiego, przeniosła się za tory kolejowe na zachód i wytyczyła nowe tereny pod zabudowania przy ul. Mickiewicza, od mostu kolejowego, do ul. Traugutta. Powstała tak dzielnica zwana Nowe Łękno (Neu Westend) – obecnie wchodząca w skład Pogodna. Ponieważ w tym samym roku włączono w obręb gminy miejskie majątki Osowice i Świerczewo, tereny miejskie pomiędzy Krzekowem a Łęknem przeznaczono pod zabudowę i to właśnie tam zostało ulokowane Pogodno. Było to głównie budownictwo mieszkaniowe - nowoczesne bloki mieszkalne wzdłuż wytyczonych nowych ulic w kwartałach, uwzględniające w osiedlach ogrody, place zabaw dla dzieci, szkoły i zaplecze usług.Oprócz bloków w latach trzydziestych XX wieku powstało sporo prywatnych willi, nowoczesnych, stojących w ogrodach. Pogodno zamieszkiwali raczej ludzie zamożni i średnio zamożni. Powstały też szkoły i zakłady lecznicze. Z ważniejszych: Zakład dla Głuchoniemych (obecnie gmach Wydziału Ekonomicznego Uniwersytetu Szczecińskiego).
Pogodno nie poniosło prawie żadnych strat w wyniku ostatniej wojny. Ominęły je również naloty lotnictwa alianckiego. W okresie II wojny światowej, przy ul. Unii Lubelskiej, mieścił się obóz pracy przymusowej dla cudzoziemców (Lager am Deutschen Berg). W momencie zbliżania się oddziałów radzieckich hitlerowcy wysadzili w powietrze wszystkie mosty i wiadukty na obwodnicy kolejowej oddzielającej Pogodno od Śródmieścia, a prowadzącej z Dworca Głównego do Trzebieży. Z tego też powodu w 1945 r. dzielnica ta była całkowicie odcięta od reszty miasta, co utrudniało akcję osadniczą. Ponadto część dzielnicy w rejonie ul. Bogdana Zaleskiego i budynki koszar zajęte były przez Armię Radziecką. W 1946 r. rozpoczęto odbudowę Mostu Akademickiego, wiaduktu drogowego w ciągu ul. Mickiewicza. Nazwę nadano z okazji ulokowania w najbliższym jego sąsiedztwie siedziby pierwszej wyższej uczelni - Akademii Handlowej (filii uczelni poznańskiej). Odbudowano go od podstaw w rekordowym czasie niespełna roku (1947 r.). Zapewniło to komunikację tramwajową Pogodna ze Śródmieściem. W latach powojennych dzielnica nie uległa praktycznie żadnym zmianom, a jeśli już do nich doszło, to wynikały one raczej ze zurbanizowania poszczególnych terenów.